Beach Boys in Baambrugge

Leuk: op de valreep van het jaar sta ik nog een keertje met een groot verhaal in Soundz, ditmaal over het verblijf van The Beach Boys in Nederland in 1972. In een studioschuur aan de Rijksstraatweg te Baambrugge (landelijk gelegen tussen Amsterdam en Utrecht) namen ze het album op dat uiteindelijk Holland ging heten (en in januari 1973 verscheen). Over die wonderlijke episode in de Beach Boys-geschiedenis is nu een prachtige box-set verschenen: Sail on Sailor – 1972. 

Soundz #5 is nu te koop in de bladenwinkel, maar ook te bestellen via de Soundz-shop. Het blad kost 8,50 euro. Misschien wil je wel een abonnement proberen.

Beach Boys 1972

De box-set Sail on Sailor – 1972 staat in het teken van het héle Beach Boys-jaar 1972, dat naast Holland nóg een studioalbum opleverde, namelijk Carl and The Passions – “So Tough”. The Beach Boys wilden de koers verleggen richting een wat steviger soort west coast-rock, maar beide albums flopten. Herwaardering volgde decennia later. Er zit ook een geweldige live-registratie in de box, vanuit Carnegie Hall. Vooral het bijgesloten boek is echt smullen: geweldige foto’s van hun maanden in Baambrugge, Nederlandse krantenknipsels, et cetera.

Baambrugge

Ik heb dat verhaal gereconstrueerd. De schuur waarin de groep destijds werkte, staat er niet meer, maar aan de overkant van de Rijksstraatweg staat nog altijd wel café De Punt, waar de bandleden dagelijks binnenliepen. Mooie gelegenheid om met Janneke even daar te gaan lunchen. Ik belde ook met Blondie Chaplin, destijds jonge nieuwkomer in The Beach Boys. Hij wist niet wat hij meemaakte toen de hele band zich een tijd in Nederland besloot te vestigen. Uiteindelijk mocht hij – verrassend, als nieuwe stem in de band – de dragende single zingen: Sail on Sailor. Dat nummer werd níet in Nederland opgenomen, maar Blondie koestert wel levendige en dierbare herinneringen aan zijn Nederlandse tijd.

Lees maar. Zou ik leuk vinden. Ik ben er wel trots op.

Eerder dit jaar schreef ik voor Soundz al een verhaal over The Kinks anno 1971, ten tijde van Muswell Hillbillies, het album dat je met een beetje fantasie hun Holland zou kunnen noemen: een zoektocht naar nieuwe muzikale wegen aan de start van een nieuw decennium, genadeloos geflopt, maar achteraf toch best wel heel erg mooi.

‘Boomerverhalen’

Precies dít had ik voor ogen toen ik exact een jaar geleden (echt exact, 12 december 2021!) op deze site liet weten dat ik terug was in Soundz: op gezette tijden een groot pophistorisch verhaal schrijven naar aanleiding van zoiets als een box-set. Oneerbiedig gezegd: een lekker ‘boomerverhaal’, af en toe. Bij de Volkskrant willen we de stroom box-sets en heruitgaven wat vaker laten voor wat ‘ie is en vooral bezig zijn met het nu. Dat past uiteindelijk ook het beste bij me. Voor de krant schrijf ik de komende weken over Antoon en Personal Trainer; dat zou in Soundz dan weer moeilijker een plek vinden.

Maar van The Kinks en The Beach Boys houd ik ook. Soundz als heerlijke ‘speeltuin’ náást mijn werk voor de krant: heerlijk. Sinds mijn terugkeer leverde dat verhalen op over Tattoo You van de Stones, Road Apples van The Tragically Hip, David Bowie rond het jaar 2000 en dit jaar dus The Kinks en The Beach Boys. Stuk voor stuk verhalen waar ik blij mee ben, nog los van het feit dat ze geweldig mooi werden opgemaakt voor het blad.

Hopelijk weer een paar mooie, grote verhalen in 2023.